|
Acute pijn ontstaat plotseling, meestal met een aanwijsbare oorzaak, ten gevolge van een kneuzing, verwonding, operatie, ontsteking of combinatie hiervan. Bijv: een verwonding herstelt niet goed en raakt ontstoken ⇒ extra pijn.
Acute pijn definitiea'cuut (bijv. nw.) 1 gezegd van iets waar meteen wat aan gedaan moet worden - dringend 2 (van een ziekte) plotseling en hevig, het tegenovergestelde van "chronisch" • een acute blindedarmontsteking. [bron: van Dale]
Meestal gaat de acute pijn ook snel weg, maar indien de pijn langer dan drie maanden duurt, komt het dan mogelijk in de aanmerking voor Chronische pijn benaming.
De acute pijn wordt over het algemeen vrijwel meteen waargenomen en kan soms sterker zijn dan de chronische pijn. Soms wordt de acute pijn niet direct waargenomen.
Voorbeeld: bij een botbreuk ten gevolge van een aanrijding, staan mensen soms meteen op en rennen naar de kant van de weg, om daar naast de weg hun pijn te lijden. De logica hiervan is dat men hiermee voorkomt om niet nog ergere pijn op te lopen, wanneer die op de weg blijft -en dus het risico loopt om door nog iemand aangereden te worden. De pijn begint dan te uiten tot pijnervaring, pas wanneer men gewond naast de weg ligt en op hulp wacht, ook al heeft deze persoon de pijn ietsje eerder waargenomen..
Kenmerken: snel optredende (heftige) pijn, kort van duur.
|
